Znalezienie efektywnego rozwiązania dla transformacji modelu eksploatacji zasobów ziemi na sposób ich zrównoważonego wykorzystania jest kluczowym wyzwaniem, przed którym stoi dziś ludzkość.

 Istotnym elementem każdego długoterminowego rozwiązania tego problemu będą nowe technologie zaspokajające nasze potrzeby w zakresie energii i innych zasobów. Te z kolei wymagać będą nowych materiałów i procesów, przewidywanych i realizowanych poprzez badania naukowe i innowacje. Pozostałe palące kwestie, których rozwiązanie wymaga badań naukowych przy wykorzystaniu najnowocześniejszych narzędzi to łagodzenie zmian klimatu, leczenie raka, poszukiwanie źródeł czystej wody, tworzenie inteligentnych miast czy bezpieczeństwo żywnościowe.

Poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań w sprostaniu globalnym wyzwaniom jest jednym z kluczowych celów programu Horyzont Europa zainicjowanego przez Komisje Europejską. Drogą do jego realizacji jest wzmocnienie wpływu badań i innowacji na zrównoważony rozwój. Europejskie infrastruktury badawcze oparte na wykorzystaniu źródeł światła są ważnym obszarem dla realizacji tego kluczowego dla współczesnej cywilizacji zadania. W związku z tym faktem powstałe w 2017 roku konsorcjum LEAPS (League of European Accelerator based Photon Sources) włączyło założenia programu HE  w priorytetowe obszary działalności, a przedstawiciele zrzeszonych ośrodków podjęli się  dyskusji nad formami aktywnego udziału członków konsorcjum, w tym także Centrum SOLARIS, w europejskiej inicjatywie.

Prace te zaowocowały sformułowaniem dokumentu "LEAPS Position Paper on Horizon Europe Missions" (patrz niżej) prezentującego wizję i możliwości udziału ośrodków dysponujących najnowocześniejszymi aparaturami badawczymi w realizacji kluczowych dla współczesnej cywilizacji zadań, wyznaczonych przez pogram Horyzont Europa. Jego treść podsumowuje aktualny wkład badań przeprowadzonych z wykorzystaniem infrastruktur wchodzących w skład konsorcjum, a także przedstawia koncepcje wspierania i rozwoju w ramach programu Horyzont Europa. Ten wkład to bowiem nie tylko prace naukowe, ale również współpraca z przemysłem, technologiczny rozwój infrastruktur czy rozbudowa społeczności użytkowników.

Ośrodki LEAPS mają swój niezbędny wkład w poszukiwanie i wykorzystanie zasobów naturalnych. Korzystając z infrastruktur badawczych opartych na promieniowaniu można z powodzeniem poszukiwać naukowych rozwiązań w obszarze oddziaływania człowieka na środowisko. Przykładem jest badanie próbek cząsteczek i pierwiastków śladowych obecnych w ekosystemie, co przyczynia się do zrozumienia struktur molekularnych i reakcji mających znaczenie dla biologii i ekologii. Ponadto, zaawansowane źródła fotonów odgrywają również ważną rolę w zapewnianiu wielkoskalowego wglądu w materiały nowej generacji. Materiały zdolne do wychwytywania, składowania czy katalitycznego konwertowania CO2 na substancje chemiczne o wartości dodanej, są rutynowo badane w ośrodkach LEAPS. W aspekcie socjologicznym zwiększona urbanizacja i wzrost liczby ludności stanowią jedno z największych wyzwań naszych czasów. W tym kontekście potrzebne są ulepszenia technologii akumulatorowych i wodorowych ogniw paliwowych. Obiekty LEAPS oferują unikalną kombinację różnorodnych, uzupełniających się narzędzi umożliwiających badania właściwości materiałów i ich ewolucji w skali od kilku angstremów do kilku centymetrów. Z kolei techniki krystalografii rentgenowskiej i obrazowanie multimodalne dostępne w synchrotronach są ważne w badaniach rolniczych oraz we wspieraniu bezpieczeństwa żywności. Mają również  wpływ na poprawę zdrowia publicznego oraz zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko.

Europejskie infrastruktury badawcze to kompendium osiągnięć technicznych, wyobraźni naukowej i rewolucyjnych pomysłów poświęconych odpowiedziom na pytania dotyczące podstawowej wiedzy, które coraz częściej  związane są z konkretnymi problemami społecznymi.