Źródłem światła linii PHELIX jest eliptycznie polaryzujący undulator z magnesami stałymi EPU typu APPLE II. Poprzez możliwość przesuwu dwóch przeciwległych szczęk undulatora wzdłuż wiązki elektronowej, realizowane są liniowe i kołowe bądź eliptyczne polaryzacje światła (rys. 1).
Parametry EPU:
- Całkowita długość sekwencji magnesów: 2600 mm
- Długość periodu: 58 mm
- Ilość periodów: 44
- Minimalne zamknięcie: 14 mm
Rys. 1. Schemat obrazujący sposób wytwarzania światła o różnej polaryzacji poprzez zmianę fazy undulatora.
Rys. 2. Strumień fotonów na sekundę emitowany przez źródło dla różnych polaryzacji światła i mierzony przed ostatnim lustrem skupiającym dla siatki dyfrakcyjnej 600 l/mm, otwarcia ruchomych masek 3 mm x 3 mm, przesłon wyjściowych 50 µm oraz cff = 2.25.
Układ optyczny linii PHELIX składa się z lustra kolimującego (M1), płaskiego lustra (M2) wraz z trzeba siatkami (G1, G2, G3) zainstalowanymi w komorze monochromatora, skupiającego lustra przełączającego (M3) oraz skupiającego lustra zainstalowanego przed stacją końcową (M4) (rys. 3). Tabela 1 przedstawia parametry elementów optycznych linii PHELIX.
Rys. 3. Model przedstawiający układ optyczny linii PHELIX.
Tabela 1. Parametry elementów optycznych zainstalowanych na linii PHELIX.
| M1 |
M2 (PGM) |
G1 (PGM) |
G2 (PGM) |
G3 (PGM) |
M3 | M4 | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kształt | cylindryczny | płaski | płaski | płaski | płaski | toroidalny | toroidalny |
| Chłodzenie | wewnętrzne | boczne | boczne | boczne | boczne | brak | brak |
| Zakres energii [eV] | cały zakres | cały zakres | 50 - 300 | 200 - 1000 | 400 - 1500 | cały zakres | cały zakres |
| Wymiary [mm2] | 370x60 | 470x50 | 170x30 | 170x30 | 170x30 | 420x60 | 350x50 |
| Materiał podłoża | Si | Si | Si | Si | Si | Si | Si |
| Materiał pokrycia | Au | Au/Pt | Au | Au | Au | Au | Au |
| Grubość pokrycia [nm] | 30 | 30 | 30 | 30 | 30 | 30 | 30 |
| Gęstość linii [mm-1] | - | - | 600 | 800 | 1200 | - | - |
| Profil | - | - | lamelarny | lamelarny | lamelarny | - | - |
Monochromator PGM ma zainstalowane trzy siatki dyfrakcyjne z różną gęstością linii, zoptymalizowane do różnych zakresów energii.
G1 (600 l/mm): 50 – 300 eV
G2 (800 l/mm): 200 – 1000 eV
G3 (1200 l/mm): 400 – 1500 eV
Linia jest wyposażona w komórkę jonizacyjną, która umożliwia określenie zdolności rozdzielczej światła. Pomiary przeprowadzone z jej pomocą dla różnych gazów świadczą o tym, że rzeczywista zdolność rozdzielcza pokrywa się z tą przewidywaną (rys. 4).
Rys.4.Widma absorpcyjne uzyskane w komórce jonizacyjnej dla Ar 2p3/2 → 4s oraz N21s → π*